Επιστολή-τοποθέτηση του προέδρου της Κράψης Γιάννη Πασιά

01.06.2018 Αναγνώστηκε 2525 φορές

Τη δική του θέση μέσω επιστολής στο PASsports.gr έκανε γνωστή ο πρόεδρος της Κράψης Γιάννης Πασιάς στα όσα είπαν τόσο ο προπονητής Λάζαρος Γιώτης με τον ποδοσφαιριστή Βαγγέλη Αλεξίου, όσο και οι πρώην παίκτες της ομάδας Κοτσώνης, Παπαγιάννης και Θάνος.

Ο κ. Πασιάς μέσω της επιστολής του προαναγγέλει και το τέλος της συνεργασίας με τον προπονητή Λάζαρο Γιώτη.

Αναλυτικά η επιστολή του Γιάννη Πασιά αναφέρει τα εξής:

Επί πέντε συναπτά έτη υπηρέτησα την ομάδα που ο ίδιος δημιούργησα, ανάθρεψα, μεγάλωσα και τις πρόσφερα τη δυνατότητα με προσωπικές θυσίες σε όλα τα επίπεδα να αγωνίζεται στα μικρά «σαλόνια» της Α’ ερασιτεχνικής.

Η αγάπη μου για αυτόν τον σκοπό και γενικότερα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να μην σημαδευτεί από όμορφες, αλλά και άσχημες στιγμές, από εναλλαγή συναισθημάτων και από λάθη τακτικής-προσέγγισης εκτίμησης προσώπων και καταστάσεων.

Πολλές φορές για να κρατήσω τις ισορροπίες εμπλεκομένων προσώπων (ποδοσφαιριστές-Δ.Σ.-προπονητές), νέρωσα αρκετά το κρασί μου και για να κρατήσω την αξιοπρέπεια μου, αλλά και να μην διαλύσω το δημιούργημα μου έκανα αυτό που νόμιζα σωστό. Τις περισσότερες φορές το κατάφερα, άλλες όμως όχι.

Το σύντομο χρονικό διάστημα ανάδειξης της ομάδας ήταν και επώδυνο οικονομικά βασικά, αλλά και από άποψη επικοινωνίας αφού πολλοί από τους ποδοσφαιριστές μου αναζητούσαν στους κόλπους της ομάδας ποδοσφαιρικό στέκι, αποκούμπι με το ανάλογο τίμημα. Μπορεί να μην ζω από το ποδόσφαιρο, αλλά έχω ζήσει αρκετούς.

Παρόλα αυτά νιώθω ότι δεν αδίκησα κανένα και σε τίποτα και έκανα παραπάνω πράγματα από αυτά που μου αναλογούσαν.

Στήριξα και τους προπονητές μου μέχρι τέλους, παρόλο που υπήρχαν διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες κατά καιρούς, ακόμη και πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Αυτή είναι η δική μου φιλοσοφία και όχι εγκλωβισμοί όπως αναφέρονται τελευταία.

Από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω τους λιγοστούς φιλάθλους της ομάδας, τον Αποστόλη Κωστανάσιο που επί πέντε χρόνια αποτελεί το δεξί μου χέρι σε όλη αυτή την προσπάθεια, όλους τους ποδοσφαιριστές και αυτούς που με αγάπησαν, με σεβάστηκαν και μοιράστηκαν μαζί μου τα ίδια συναισθήματα χαράς και λύπης, αλλά και αυτούς που με πρόδωσαν, με πούλησαν και με εξέθεσαν ανεπανόρθωτα και γενικά η αχαριστίας τους ήταν «παροιμιώδης» επιβεβαιώνοντας το ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.

Ευχαριστώ και αυτούς που μου χρωστάνε χρήματα, αφού δεν εκπλήρωσαν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις γιατί με έκαναν σοφότερο και πιο κυνικό να αντιμετωπίζω καταστάσεις. Όπως και όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έπαιζαν για χρήματα αλλά για την ομάδα, την πάρτι τους και έμειναν ως το τέλος κοντά μου.

Το παράδοξο είναι ότι όλα αυτά τα βιώματα τα βλέπουν και άλλοι παράγοντες που νιώθοντας την διοικητική μου μοναξιά με προσεγγίζουν για να θέσω εαυτό και να ταχθώ στις τάξεις τις ομάδας τους, για να επιτύχουν τους στόχους τους θεωρώντας ότι η προσφορά μου είναι δεδομένη.

Με χαροποιεί από τη μια η αναγνώριση στο πρόσωπο μου, από την άλλη όμως με στενοχωρεί το γεγονός να παλεύω μόνος μου, να έρχομαι σε ρήξη με την οικογένεια μου και την τελευταία αγωνιστική τα δύο τελευταία χρόνια να σώζω την κατηγορία.

Η φετινή χρονιά ήταν η χειρότερη όλων των προηγούμενων αφού αγωνιστικά είχαμε τη δυνατότητα να τερματίσουμε ψηλά, αλλά βρεθήκαμε στα μπαράζ. Ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις πολλές με αποκορύφωμα το σύνδρομο της καμήλας που βλέπει την καμπούρα της άλλης και γελάει, ενώ αγνοεί την ύπαρξη της δικής της. Έτσι και οι παίκτες μου φέτος εντέχνως χωρίστηκαν σε παλιούς και νέους. Αυτό το πάντρεμα ήταν μικρής διάρκειας και επήλθε φυσικά το διαζύγιο.

Δεν θα μιλήσω για αρχές, αξίες και οικογένειες γιατί δεν τις γνωρίζω. Μπορώ όμως να μιλήσω για νοοτροπίες που στερούνται σοβαρότητας, αυτοεκτίμησης και αυτοκριτικής (παρόλα αυτά έχω μάθει να συγχωρώ).

Ένιωσα άβολα και αμήχανα με την τελευταία συνέντευξη του προπονητή μας Λάζαρου Γιώτη και του αρχηγού Βαγγέλη Αλεξίου, όχι τόσο για τα λεγόμενα τους, αλλά για την απορία της παρουσιάστριας «πως και δεν ήρθε ο πρόεδρος». Εκεί ένιωσα μεγάλο άδειασμα και από ότι κατάλαβα κανένα άλλο μέλος του Δ.Σ. δεν ήξερε.

Φάνηκε να είναι μια προσωπική εκτόνωση αφού ο άνθρωπος τα κράταγε μέσα του. Άλλα από αυτά ήταν αλήθειες και άλλα πιθανόν να είχαν δόση υπερβολής.

Υπερβολή για να μην παρεξηγηθώ θα θεωρήσω το γεγονός ότι σε μια αποτυχημένη χρονιά αυτοβούλως αναλαμβάνεται από τον προπονητή η ευθύνη της αποτυχίας, αλλά στην συνέχεια μοιράζεται επιμελώς σε πρόσωπα και καταστάσεις. Εγώ προσωπικά δεν θα το έκανα αλλά ο κύριος Γιώτης ομολογεί ότι είναι προσωπικές του απόψεις.

Εγώ θα διαφωνήσω όταν κάτι πάει στραβά σε μια ομάδα φταίνε ο πρόεδρος, ο προπονητής, οι παίκτες και οι σχέσεις των προαναφερθέντων μεταξύ τους. Οι ευθύνες επιμερίζονται και είναι αναλογικές.

Δεν έγινε σωστή διαχείριση του υλικού, αλλά κάποιοι ότι δεν θα έπαιζαν και πουθενά είναι αλήθεια. Άλλοι υπερεκτίμησαν εαυτούς, άλλοι υποτίμησαν εαυτούς και μερικών οι αντιδράσεις ήταν αντιστρόφως ανάλογες με την προσφορά τους στην ομάδα αλλά και τα προσφερόμενα από την διοίκηση προς αυτούς με αποτέλεσμα να φτάσουμε στα μπαράζ με 11 και 12 παίκτες.

Θα προσπαθήσω να αλλάξω κάποια πράγματα, αλλά και την φιλοσοφία της ομάδας.

Καταρχήν προς τους υποψήφιους ποδοσφαιριστές που θα ενισχύσουν το ρόστερ της ομάδας και τη νέα χρονιά. Ευπρόσδεκτοι όσοι έχουν το ερασιτεχνικό πνεύμα, τους αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλουν να γίνουν μέλη μια οικογένειας χωρίς να περιμένουν τις απολαβές παρελθόντων ετών.

Αλλαγή φιλοσοφίας της ομάδας και δημιουργία τμημάτων υποδομής.

Πενταετές σχέδιο για τη δημιουργία γηπέδου.

Ενίσχυση του Δ.Σ. γεγονός που θα πραγματοποιηθεί στη γενική εκλογοαπολογιστική συνέλευση στις 11 Ιουνίου ημέρα Δευτέρα (20:30) στο καφέ «Senso» στα Σεισμόπληκτα.

Τέλος να πω για τους ποδοσφαιριστές από την Αλβανία ότι δεν απάντησαν στην Κράψη, η Κράψη είμαι εγώ και άσχετα με τις διαφορές μας ελπίζω να τηρήσουν τους λόγους τους για να μπορούν να έχουν αξία αυτά που έχουν επισημάνει, άσχετα αν διαφωνώ με τις προσεγγίσεις τους σε κάποια θέματα.

Όσον αφορά τον προπονητή κ. Γιώτη θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την διετή προσφορά του και επειδή τον ζούσα από κοντά ξέρω όπως και αυτός για μένα τις αδυναμίες και τα προτερήματα του. Φαίνεται μετά από μια αποτυχημένη χρονιά ο κύκλος συνεργασίας μας λήγει. Θα είμαστε πάντοτε φίλοι και του ευχόμαστε ότι καλύτερο. Κάποιες εκκρεμότητες που έχουμε θα τις ρυθμίσουμε μεταξύ μας.

Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους.

Ο πρόεδρος της Κράψης

Γιάννης Πασιάς

Σχολιασμος