Σπ. Ζαμπαλάς και Κ.Νέος αποκαλύπτονται στο PASsports

Με παραστάσεις από παιχνίδια του ερασιτεχνικού και παραπάνω κατηγοριών, έχοντας αμφότεροι τη φιλοδοξία να κάνουν το βήμα παραπάνω στη διαιτησία.

Ο λόγος για δυο από τους αξιόλογους διαιτητές του Συνδέσμου Διαιτητών Ηπείρου, τον Σπύρο Ζαμπαλά και τον Κωνσταντίνο Νέο που παραχώρησαν συνέντευξη στο PASsports.gr και στους Χρήστο Καλύβα και Νίκο Γιωτίτσα.

Τι τους ώθησε να ασχοληθούν με τη διαιτησία, τα πρώτα τους παιχνίδια αλλά και εκείνα που δεν πρόκειται να ξεχάσουν.

H Super League 1 και η Β’ Εθνική είναι ένας στόχος που έθεσαν Σπ. Ζαμπαλάς και Κ. Νέος αντίστοιχα.

Το γεγονός πώς έχουν σφυρίξει σε τελικό Κυπέλλου Ερασιτεχνών της ΕΠΣΗΠ δεν είναι το μοναδικό κοινό τους στοιχείο, μιας και οι δυο θαύμαζαν τον Ιταλό διαιτητή Ριτσόλι.

Αναφέρονται στο ότι ο ΣΔΗΠ είναι από τους πιο πετυχημένους και ταλαντούχους συνδέσμους, ενώ δεν αφήνουν ασχολίαστο και το φαινόμενο των ξένων διαιτητών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Σε τι ηλικία ξεκινήσατε τη διαιτησία και πως μπήκε το μικρόβιο αυτό στη ζωή σας;

 Ζαμπαλάς: «Ξεκίνησα την διαιτησία στα 16 μου, το 2009. Μπήκα τυχαία στο χώρο, βάφαμε το σπίτι μας τότε και ανέφερα στον εργάτη που ήταν ότι το όνειρο μου ήταν να γίνω διαιτητής και ασχολούμενος με το ποδόσφαιρο, με παρότρυνε να ενημερωθώ περαιτέρω από τα γραφεία της ΕΠΣΗΠ. Δεν έχω παίξει ποτέ ποδόσφαιρο αλλά θυμάμαι τον εαυτό μου να βλέπω πάντα ότι αγώνα μπορώ (από ερασιτεχνικό μέχρι κορυφαίες διοργανώσεις) με μόνο μου στόχο να βλέπω τους διαιτητές. Είχα από πολύ μικρός το μικρόβιο του διαιτητή. Από το δημοτικό ακόμα βλέποντας αγώνες που σας προανέφερα είχα φτιάξει αυτοσχέδιες κάρτες (κίτρινη και κόκκινη), είχα σφυρίχτρα και κάθε φορά που είχαμε γυμναστική στο σχολείο, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά χωρίζονταν σε ομάδες, εγώ έκανα πάντα τον διαιτητή. Παράλληλα κάτι ανάλογο έκανα και όταν είχα την δυνατότητα σε «διτέρματα» στο άθλημα που ασχολούμουν από μικρός, στο χάντμπολ».

Νέος: «Στην ηλικία των 24 χρόνων. Από 8 χρόνων έπαιζα ποδόσφαιρο σε ακαδημίες και αργότερα σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Επίσης επηρεάστηκα από τον πατέρα μου που ήταν και ο ίδιος διαιτητής απλά ανήκε στον σύνδεσμο Σερρών λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων»!

-Ποιο ήταν το πρώτο σας παιχνίδι και τι συναισθήματα είχατε όταν μπήκατε να παίξετε μέσα στο γήπεδο;

Νέος: «Ήταν στο Ενωσιακό γήπεδο για να είμαι ειλικρινής θυμάμαι μόνο τη μια ομάδα που ήταν η Αμφιθέα και το παιχνίδι ήρθε 2-2. Επειδή έπαιζα 2 χρόνια βοηθός λόγω του ότι ήμασταν νέοι στον χώρο ανυπομονούσα να παίξω σαν διαιτητής οποιοδήποτε παιχνίδι, μπήκα με πολύ ενθουσιασμό μέσα στον αγώνα χωρίς να έχω άγχος και ήθελα να το απολαύσω όσο γίνεται περισσότερο»! 

Ζαμπαλάς: «Το πρώτο μου παιχνίδι σαν βοηθός ήταν το 2009 ένα παιχνίδι ακαδημιών. Ένιωσα ότι πλέον το όνειρο πραγματοποιείται. Σαν διαιτητής ανδρικού πρωταθλήματος ήταν και πάλι την ίδια χρονιά. Ήταν κάτι το οποίο μου έχει μείνει χαραγμένο καθώς δε μπορούσα ποτέ να συνειδητοποιήσω πως θα το κατάφερνα».

-Πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστείτε μέσα σε ένα παιχνίδι τη φιλία που ενδεχομένως να υπάρχει με παίκτες, με τη διαιτησία;

Ζαμπαλάς: «Για μένα προσωπικά είναι κάτι πολύ εύκολο, όσο περίεργο και αν είναι αυτό. Στη ζωή μου ποτέ δε μου άρεσε και δε μου αρέσει να ευνοούμε. Έχω δηλώσει στον περίγυρό μου, ότι ακόμα και ο κολλητός μου να είναι αγωνιζόμενος σε ένα παιχνίδι θα τον δω όπως και κάποιον που τον βλέπω πρώτη φορά μπροστά μου. Γιατί όπως ο οποιοσδήποτε από εμάς δεν του αρέσει να αδικείται έτσι δεν του αρέσει θεωρώ και να ευνοείται».

Νέος: «Στην διάρκεια του αγώνα δεν μπορείς να ξεχωρίσεις εκείνη τη στιγμή πάνω σε κάθε φάση αν συμμετέχει κάποιος φίλος σου ή συγγενής σε μια από τις 2 ομάδες για να επηρεαστείς οι αποφάσεις παίρνονται τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να κάτσεις να σκεφτείς τη σχέση που μπορείς να έχεις με τον κάθε διαγωνιζόμενο και αν θα είναι αρεστή ή όχι»! 

-Σας επηρεάζουν οι κακές κριτικές; Τι νιώθετε όταν ακούτε να σας βρίζουν στο γήπεδο εσάς ή την οικογένεια σας;

Νέος: «Η αλήθεια είναι ότι δεν διαβάζω τι λένε και τι γράφουν γιατί ο καθένας έχει την άποψη του και δεν σημαίνει ότι είναι και η σωστή και όταν θέλει κάποιος να έχει άποψη καλό θα είναι να είναι ενημερωμένος ακόμα και πάνω στον κανονισμό. Δεν επηρεάζομαι ποτέ από την κερκίδα όλοι έχουμε υπάρξει φίλαθλοι και ξέρουμε ότι ο μόνος λόγος που ακούγονται όσα ακούγονται είναι για να επηρεάσουν την επόμενη απόφαση σου προς το συμφέρον της ομάδας τους γιατί πιστεύουν ότι θα σε φοβίσουν όσο πιο έντονα και χυδαία σε βρίσουν»! 

Ζαμπαλάς: «Ως προς το πρώτο σκέλος της ερώτησης. Μου αρέσει πολύ η κριτική θετική ή αρνητική. Επιδιώκω και να την έχω όταν δεν την έχω. Κακά τα ψέματα όλοι μας, μέσα μας όποια ιδιότητα και να έχουμε, γνωρίζουμε εάν ήμασταν καλοί ή κακοί. Η κακή κριτική πιστεύω όταν έχει βάση, εμένα με πεισμώνει να διορθωθώ και να γίνω καλύτερος. Η καλή κριτική από την άλλη πιστεύω σε εφησυχάζει και σου χαϊδεύει τα αυτιά, όταν δεν έχεις πάει καλά σε ένα παιχνίδι. Πιστεύω ότι πρέπει τελειώνοντας ένα παιχνίδι όλοι να κάνουμε την αυτοκριτική μας και μετά να έχουμε ανοιχτά σε όλες τις κριτικές τα αυτιά μας, εφόσον θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Τώρα όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, προσωπικά δε νιώθω άσχημα όταν στο γήπεδο με βρίζουν καθώς από τη στιγμή που πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό το χώρο, αναπόφευκτα θα έχω και τα ανάλογα αποτελέσματα. Όλοι μας έχουμε τη διάθεση όταν πάμε στο γήπεδο να «ξεδώσουμε» από τη καθημερινότητα. Άλλος το βγάζει αυτό σε θυμό, άλλος σε βρισιές άλλος σε πάθος και άλλος σε χαλαρότητα. Είναι απόλυτα λογικό και κατανοητό από μέρος μου. Για όσους με γνωρίζουν είμαι άνθρωπος που δε νευριάζει σχεδόν ποτέ και πιστεύω με μεγάλο αίσθημα κατανόησης οποιασδήποτε συμπεριφοράς».

-Πως αισθάνεστε αν δεν πάτε καλά σε κάποιο παιχνίδι;

Ζαμπαλάς: «Νιώθω πολύ άσχημα. Κυρίως γιατί αδίκησα κάποιον χωρίς την θέλησή μου. Είμαι άνθρωπος που αθλητισμού και έχω νιώσει πολλές φορές να αδικούμαι και είναι κάτι που δε μου άρεσε ποτέ. Με έχει κάνει να χάσω και πολύ σημαντικές αθλητικές διακρίσεις. Συνεπώς είναι κάτι πολύ άσχημο. Δε θέλω να αδικώ κανέναν, ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό, με μια άσχημη απόδοση. Είναι κάτι που δουλεύω πολύ γι αυτό και όπως η αίσθηση της ήττας σε μία ομάδα έτσι και σε εμάς τους διαιτητές η αποτυχία της απόδοσης της δικαιοσύνης είναι κάτι που μας στεναχωρεί».

Νέος: «Προσωπικά το έχω αναφέρει και στις ομάδες που άθελά μου έχω αδικήσει στο παρελθόν ότι στεναχωριέμαι περισσότερο από αυτούς που μια λάθος απόφασή μου έκρινε το τελικό αποτέλεσμα».

-Ποιοι άνθρωποι σας βοήθησαν στη μέχρι τώρα διαιτητική σας πορεία;

Ζαμπαλάς: «Είχα και έχω την τύχη να έχω πολλές από τις ένδοξες φυσιογνωμίες της γιαννιώτικης διαιτησίας, από την πρώτη στιγμή δίπλα μου, είτε ως εν ενεργεία διαιτητές είτε όχι. Με πολλούς πρόλαβα και έπαιξα μαζί τους. Δεν θέλω να αναφέρω κανέναν για να μην αδικήσω κάποιον που τυχόν ξεχνάω. Πάντως τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Ευχαριστώ πολύ όλο το σώμα του συνδέσμου διαιτητών Ηπείρου γιατί ήταν, είναι και θα είναι στο πλάι όλων μας».

Νέος: «Αρκετοί είναι αυτοί ακόμα και συνάδελφοι μου που έχουν σταματήσει ή αυτοί που είναι εν ενέργεια αλλά αυτός που με βοήθησε περισσότερο και με στήριξε σε όλα απ όταν ανέλαβε ήταν ο Μπίτας Βασίλης που δίνει ευκαιρίες σε μικρά παιδιά τα στηρίζει δεν τους αφήνει να απογοητευτούν όπως έκανε και με μένα»! 

-Τι στοιχεία πρέπει να έχει ένας διαιτητής για να πάει ψηλά και τι θυσίες πρέπει να κάνει για να το πετύχει αυτό;

Νέος: «Πρέπει να του αρέσει αυτό που κάνει να έχει δυνατή προσωπικότητα να μην τον παίρνει από κάτω γιατί οι δυσκολίες και τα εμπόδια σ αυτόν τον χώρο δεν σταματάνε ποτέ. Οι θυσίες είναι πολλές κάθε κατηγορία που μπαίνεις έχει περισσότερες απαιτήσεις! 

Ζαμπαλάς: «Πρέπει να έχει αυτοπειθαρχία, ευγένεια, σεβασμό, αντίληψη, μόρφωση, χαμόγελο και να κρατάει χαμηλούς τόνους. Πρέπει να θυσιάζει τον ελεύθερο χρόνο του για να κάνει προπόνηση και να διαβάζει. Πρέπει να δαπανήσει χρήματα για ότι θα του χρειαστεί (εξοπλισμός, φυσικοθεραπείες, επιμόρφωση)».

-Σπύρο είσαι για δεύτερη χρονιά ως διαιτητής στη Super League 2,ενώ έχεις και παρουσίες ως τέταρτος στη  Super League 1. Αισθάνεσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα που είναι η άνοδος σου στη Super League 1;

Ζαμπαλάς: «Πιστεύω στον εαυτό μου και πιστεύω ότι «πατάω» πολύ καλά στα μέχρι τώρα διαιτητικά μου παιχνίδια στις κατηγορίες που σφυρίζω. Η Super league 1 είναι σίγουρα ένα πολύ μεγάλο βήμα για τον κάθε διαιτητή, ταυτόχρονα όμως και η δικαίωση για κάποιους. Είμαι πολύ ευχαριστημένος και ευτυχισμένος με την μέχρι τώρα πορεία μου. Απολαμβάνω το κάθε ματς, ανεξαρτήτου κατηγορίας που παίζω. Προσωπικά νιώθω έτοιμος, όποτε και αν γίνει αυτό».

-Κώστα αυτή τη στιγμή αγωνίζεσαι στη Γ’ Εθνική και σε αγώνες τμημάτων υποδομών Κ 19. Το επόμενο βήμα για εσένα ποιο είναι;

Νέος: «Το επόμενο βήμα για μένα όπως και για κάθε διαιτητή είναι η επόμενη κατηγορία αυτή τη στιγμή για μένα είναι η Β Εθνική». 

- Και οι δυο διευθύνετε αναμετρήσεις επαγγελματικών κατηγοριών  ή Γ Εθνικής αλλά και ερασιτεχνικών. 

Ποιες είναι οι διαφορές και πώς είναι οι αγώνες σε γεμάτα γήπεδα,καυτές έδρες;

Νέος: «Σίγουρα το πιο ωραίο συναίσθημα είναι να μπαίνεις σ ένα γήπεδο και να βλέπεις όσο περισσότερο κόσμο γίνεται. Μακάρι όλα τα γήπεδα σε όλες τις κατηγορίες να ήταν γεμάτα και για μας και για τους παίχτες, ίσως ο κόσμος και η ένταση που νιώθεις σε κρατάει σε εγρήγορση». 

Ζαμπαλάς: «Για μένα όλα τα ματς, όσο περίεργο και αν ακούγεται, είναι της ίδιας σημασίας και βαρύτητας ανεξαρτήτου της κατηγορίας που αγωνίζομαι. Καθώς όπως είπα και προηγουμένως θέλω να αποδίδω δικαιοσύνη και να βλέπω βίντεο μετά από κάθε παιχνίδι και να βλέπω ένα διαιτητή που με πείθει και μου δείχνει έτοιμο για οποιαδήποτε πρόκληση του προκύψει. Σίγουρα κάποιες έδρες και ομάδες σαν άνθρωπο και έμενα μου προξενούν δέος και ενθουσιασμό. Παρόλα αυτά προσπαθώ να τα εξισορροπώ μέσα μου και να μην επηρεάζομαι».

- Ποιο παιχνίδι έχετε ξεχωρίσει ως τώρα το πιο συγκλονιστικό με βάση την εξέλιξή του και ποιο ματς θα θέλετε για οποιοδήποτε λόγο να ξεγράψετε.

Ζαμπαλάς: «Το πιο συγκλονιστικό ματς που θυμάμαι και έχει μείνει μέσα μου χαραγμένο είναι το πρώτο μου ματς στην Β εθνική το 2018 (Ηρακλής-Απόλλων Λάρισας 3-4) και βάση εξέλιξης και συναισθημάτων αλλά και ότι ήταν το πρώτο μου παιχνίδι σε επαγγελματική κατηγορία. Αυτά που θέλω να ξεγράψω από την μνήμη είναι 2 παιχνίδια. Το πρώτο ήταν αν δεν κάνω λάθος το 2011, ματς κυπέλλου της ΕΠΣΗΠ ανάμεσα στην Δόξα Κρανούλας και δε θυμάμαι ποια άλλη ομάδα, νομίζω το Σταυράκι (συγχωρέστε με γι αυτό) καθώς δεν είχα δώσει ένα πέναλτι και είχα αδικήσει τότε την ομάδα της Κρανούλας καθώς έκανα μία λάθος εκτίμηση φάσης.

Και δεύτερο είναι ένα παιχνίδι το 2013 νομίζω ανάμεσα στην Κρύα και το Ροδοτόπι για την Α’ ερασιτεχνική όπου είχα δώσει 1 πέναλτι στο 89’ και ενώ το σκορ ήταν 0-1 και ισοφάρισε η ομάδα της Κρύας. Είχα δει παράβαση την έδωσα, μπορεί λάθος μπορεί σωστή (δυστυχώς δεν υπήρχε βίντεο να ελέγξω ο ίδιος την φάση μετά το τέλος του αγώνα) και είχα δεχθεί μία πρωτόγνωρη για μένα τότε φραστική αλλά και με αντικείμενα επίθεση μετά το τέλος του αγώνα από φιλάθλους».

Νέος: «Το παιχνίδι που δεν θα ξεχάσω μέχρι στιγμής είναι σίγουρα αυτό που ορίστηκα να διευθύνω φέτος μεταξύ ΠΑΣ Πρέβεζας και Αχέροντα Καναλακίου από το πρώτο λεπτό είχε πολλή ένταση λόγω γειτονικών σωματείων, το στάδιο ήταν γεμάτο, το παιχνίδι είχε 3 αποβολές 2 διακοπές λόγω επεισοδίων και ο αγώνας έληξε 2-2».

- Αμφότεροι σφυρίξατε σε τελικούς Κυπέλλου Ερασιτεχνών της ΕΠΣΗΠ. Πώς το βιώσατε;

Ζαμπαλάς: «Για μένα θεωρώ ότι ο κάθε τελικός όταν σε επιλέγει η εκάστοτε επιτροπή διαιτησίας από μόνο του είναι τιμητικό. Για μένα η τότε επιλογή μου ήταν συγκινητική και πολύ τιμητική. Είχα την τύχη να παίξω έναν από τους πιο αμφίρροπους τελικούς κυπέλλου, ο οποίος μάλιστα κρίθηκε με μία απόφασή για πέναλτι στο δεύτερο ημίχρονο της ημίωρης παράτασης. Είναι εικόνες και συναισθήματα που δε θα βγάλω ποτέ από μέσα μου».

Νέος: «Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Μπίτα και τον κ. Κατσουλίδη που με πίστεψαν και με όρισαν στον τελικό της διοργάνωσης, όταν μπαίνεις σ ένα γήπεδο που παίζονται αγώνες super league μόνο αυτό σε προδιαθέτει σε κάτι πολύ όμορφο ήταν το παιχνίδι που ευχαριστήθηκα από το πρώτο σφύριγμα μέχρι το τελευταίο περισσότερο απ όλα»! 

- Ο ΣΔΗΠ έχει μια παράδοση στις επαγγελματικές κατηγορίες, την οποία διατηρεί. Θεωρείτε πώς τη νέα χρονιά θα δούμε κι άλλους διαιτητές από εδώ να κάνουν το βήμα παραπάνω;

Νέος: «Πολλά χρόνια τώρα ο σύνδεσμος μας είναι πηγή ταλέντων διαιτητών και βοηθών, οι ευκαιρίες δίνονται σε αρκετά παιδιά σημασία έχει να τις αρπάξουν και να το κυνηγήσουν». 

Ζαμπαλάς: «Ο σύνδεσμος μας είναι από τους πιο πετυχημένους και πιο ταλαντούχους διαχρονικά. Έχουν περάσει σπουδαίες διαιτητικές προσωπικότητες που μας εκπροσώπησαν πανελληνίως αλλά και διεθνώς (Μπριάκος, Δάλλας, Τάτσης, Κύρκος, Γούκος, Μήτσιος, Πασχάλης, Θάνος, Χαρίσης, Καραλής, Σιαμέτης (αγωνίζεται ακόμα) Εμβραϊζογλου, Αθανασίου, Μπίτας, Κατσουλίδης κ.α.) και πιστεύω πως αυτό συνεχίζει και θα συνεχίσει».

-Πως βλέπετε τη διαιτησία στην Ελλάδα; Συμφωνείτε με το να παίζουν ξένοι διαιτητές;

Ζαμπαλάς: «Επειδή είμαστε καχύποπτοι μοιραία η έλευση ξένων διαιτητών είναι αναπόφευκτη. Μόλις σταματήσουμε να είμαστε τότε δεν θεωρώ πως θα έρχονται με αυτή τη συχνότητα. Σίγουρα και η απόδοση μας δεν είναι άμοιρη ευθυνών, συνεπώς πιστεύω πως με δουλειά, όρεξη και υπομονή όλα θα αλλάξουν σύντομα».

Νέος: «Η διαιτησία στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι όπως ονειρεύεται κάθε διαιτητής και είναι δύσκολο να γίνει, δεν συμφωνώ να παίζουν ξένοι διαιτητές αλλά εφόσον το προτιμάνε και ο φίλαθλος κόσμος και οι ομάδες μάλλον είναι αναπόφευκτο»! 

-Θεωρείτε πως το γεγονός αυτό πεισμώνει και τους Έλληνες διαιτητές να βελτιωθούν ώστε να ξανασφυρίξουν ντέρμπι σε βάθος χρόνου; 

Νέος: «Δεν είναι θέμα βελτίωσης όταν είσαι σε τόσο υψηλό επίπεδο δεν διαφέρουν πολύ οι διαιτητές μεταξύ τους όλοι κάνουμε λάθη και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να τα κάνουμε σκοπός μας είναι να τα μειώνουμε, όταν θέλεις 5 ριπλέι για να πάρεις μια απόφαση και από διαφορετικές κάμερες από την τηλεόραση και πάλι δεν είσαι σίγουρος πως απαιτούμε ο διαιτητής να πάρει την σωστή μέσα σε κλάσματα του δευτερόλεπτου»! 

Ζαμπαλάς: «Σίγουρα το πιστεύω αλλά αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο από τους ίδιους μας τους εαυτούς. Όσο καλοί θα είμαστε εμείς και θα αποδίδουμε δικαιοσύνη τόσο η ανάγκη έλευσης ξένων διαιτητών θα μικραίνει».

-Ποιον Έλληνα και ποιον ξένο διαιτητή είχατε ως πρότυπο όταν ξεκινούσατε τη διαιτησία;

Ζαμπαλάς: «Έλληνα διαιτητή είχα τον κ. Βασσάρα, χωρίς όμως να ξεχωρίζω κάποιον καθώς όλοι είχαν την δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα και τα δικά τους διαιτητικά χαρίσματα. Από το εξωτερικό το πρότυπό μου ήταν και είναι, παρόλο που έχει σταματήσει, ο Ιταλός Nicola Rizzoli».

Νέος: «Σαν διαιτητής και σαν φυσιογνωμία μέσα στο γήπεδο μου άρεσε ο Ριτσόλι».

- Πώς είναι για εσάς ο συνδυασμός εργασίας, διαιτησίας και πιθανόν κάποιου άλλου χόμπι. Σπύρο έπαιζες χάντμπολ στον ΑΟΙ- Κώστα έχεις ασχοληθεί με κάποιο άλλο άθλημα;

Νέος: «Είναι πολύ απαιτητικό κουραστικό και σωματικά και ψυχολογικά αλλά όταν κάτι σου αρέσει βρίσκεις και όρεξη και χρόνο για να τα καταφέρεις! Όπως προανέφερα και στην πρώτη ερώτηση με το ποδόσφαιρο έπαιζα τερματοφύλακας για αρκετά χρόνια στις Σέρρες και στην Αθήνα».

Ζαμπαλάς: «Για μένα είναι πολύ δύσκολος ο συνδυασμός όλων αυτών και όσο αυξάνονται οι απαιτήσεις αυξάνεται και αυτό. Δυστυχώς από τα μέσα Ιουλίου της μίας χρονιάς μέχρι και το τέλος Μαΐου της επόμενης, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Καθώς καθημερινά δουλεύω, προπονούμαι, διαβάζω και τα Σαββατοκύριακα έχω τους αγώνες. Μόνο στις αργίες και στις γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα μπορώ να ξεκουραστώ για 3 με 4 ημέρες. Είχα την ευκαιρία μέχρι και πέρυσι να αγωνίζομαι και στον ΑΟΙ παίζοντας χάντμπολ, κάτι που μου έτρωγε ακόμη περισσότερο χρόνο παρόλα αυτά με χαλάρωνε πολύ. Δυστυχώς πλέον δεν μπορώ. Προσπαθώ κάποιες φορές να ξεκλέβω χρόνο ώστε να ασχολούμαι με αυτό αλλά είναι πολύ δύσκολο πλέον. Αυτή είναι η επιλογή μου όμως, να μην έχω ελεύθερο χρόνο εφόσον αποφάσισα να ασχοληθώ με την διαιτησία».

- Τα όνειρα σας και οι φιλοδοξίες σας που φτάνουν;

Ζαμπαλάς: «Προσωπικά το όνειρο μου είναι να ανέβω στην Superleague 1 και μετά αν είμαι ικανός να γίνω διεθνής και να φτάσω στο μεγαλύτερο σκαλοπάτι που μπορεί ένας διαιτητής να φτάσει, να παίξω σε ένα τελικό μεγάλης διοργάνωσης. Θεωρώ πως τα όνειρα ποτέ δεν σταματούν αρκεί να ξέρεις και να θυμάσαι από που και πως ξεκίνησες. Τότε η επιτυχία θα έρθει. Χαμηλά το κεφάλι και σεβασμό σε όλους. Επιτυχία είναι η αναγνώριση της προσπάθειας σου και ο σεβασμός που δείχνει κάποιος στο πρόσωπο σου, άσχετα αν παίζεις παιχνίδι ερασιτεχνικού πρωταθλήματος ή παιχνίδι champions league. Κλείνοντας θα ήθελα Χρήστο και Νίκο να σας ευχαριστήσω για τη δυνατότητα που μου δώσατε, μέσα από αυτή τη συνέντευξη, να εκφράσω τις απόψεις μου. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω προσωπικά όλους τους δημοσιογράφους του ερασιτεχνικού που κάτω από δύσκολες συνθήκες κάνετε και εσείς τη δουλειά σας και ας μην μας αρέσει πολλές φορές η κριτική σας, καθώς μόνο έτσι μπορούμε και εμείς να βελτιωνόμαστε. Τέλος προσωπικά ευχαριστώ πολύ όλους τους συναδέλφους διαιτητές, την επιτροπή διαιτησίας για τη δουλειά που κάνει, την ΕΠΣΗΠ για την συνεργασία της μαζί μας καθώς και όλους τους ανθρώπους του ερασιτεχνικού (διοίκηση,προπονητές,παίκτες και φιλάθλους) γιατί χωρίς αυτούς διαιτησία και εξέλιξη δεν μπορεί να υπάρχει. Ευχαριστώ».

Νέος: «Πάντα όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει με σύμμαχο την υγεία κοιτάς να φτάσεις όσο πιο ψηλά γίνεται, με αρκετή προπόνηση με σοβαρότητα και με λιγότερα λάθη μπορείς να καταφέρεις πολλά».