Δογορίτης: «Δικαιωμένος που επέλεξα τον Βοτανικό»

Με φοβερές ατάκες και μοναδικό χιούμορ. 

Ποιος να ξεχάσει το «λάρωσε», τα «χωριατλίκια» και το χατ-τρικ του…Φατσέα από το Κολοκοτρωνίτσι;

Ο λόγος φυσικά για τον προπονητή του Ολυμπιακού Βοτανικού Σωτήρη Δογορίτη που παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο passports.gr και στους Χρήστο Καλύβα και Νίκο Γιωτίτσα.

Η πρώτη του σεζόν ως προπονητής, οι στιγμές που του έχουν μείνει ανεξίτηλες στις ομάδες που έχει κοουτσάρει (ΑΕΜ, Σερβιανά,Καμποχώρια,Καππαδόκες κ.α), οι ατάκες που έγιναν viral αλλά και η περιπέτεια της υγείας του το 2016.

Μιλάει για το πλάνο της διοίκησης του Ολυμπιακού Βοτανικού που τον έπεισε να αναλάβει την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, για το γεγονός ότι η διακοπή την περίοδο των Χριστουγέννων λειτούργησε αρνητικά για την ομάδα αλλά και για τη σχέση του με τον Πρόεδρο Γιώργο Τζήμα.

Τι είπε, επίσης, για τον Γιάννη Πετράκη , τη φετινή πορεία του ΠΑΣ Γιάννινα και για τη δουλειά που έχει δείξει ο Αργύρης Γιαννίκης.

Καταρχάς πως πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με την προπονητική και ποια ήταν τα πρώτα προπονητικά σου βήματα;

Ασχολήθηκα με την προπονητική εντελώς τυχαία. Δεν το είχα στα σχέδια μου, ούτε ένιωθα την ανάγκη να καθίσω σε πάγκους, παρόλο που είχα σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Το 2004 ο τότε πρόεδρος της Αμπελιάς Γιάννης Λιάρος μου ζήτησε να αναλάβω προπονητής, μετά τη φυγή του τότε προπονητή της ομάδας Φίλιππα Πολυχρονιάδη.

Αρχικά ξαφνιάστηκα μιας και ήμουν ποδοσφαιριστής της ομάδας από το 1998, αλλά στη συνέχεια η πίεση των συμπαικτών μου και το δέσιμο που είχα μαζί τους με έκαναν να αποδεχτώ την πρόταση. Την πρώτη χρονιά χάσαμε την άνοδο στην ισοβαθμία, τη δεύτερη ανεβήκαμε πρωταθλητές για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας με 18 νίκες, 5 ισοπαλίες και 1 ήττα και την τρίτη χρονιά μείναμε στην κατηγορία. Τα παιδιά αυτά με επικεφαλής τότε τον Θέμη Παπαζώτο καταφέρανε και να πετύχουνε τους στόχους που είχαμε βάλει αλλά και να με κάνουν να αγαπήσω την προπονητική.

Στους 61 αγώνες που κάθισες στον πάγκο της Α.Ε Καμποχωρίων, η ομάδα μέτρησε 41 νίκες. Τι έφταιξε παρόλα αυτά και δεν κατόρθωσε να ανέβει τότε;

Στα Καμποχώρια είχα μια άψογη συνεργασία με τον πρόεδρο της ομάδας Κώστα Κωλέτα . Με άφησε να δουλέψω απερίσπαστα και στο πλάνο που είχα φτιάξει. Συνεργάστηκα με πολύ σπουδαίους παίκτες Β. Σιαφάκα, Χ. Σήτο, Β. Αργύρη, Γ. Πότση, Β. Λαχανίδη, Τ. Μήταρη, Α. Διάμαντη, Α. Μπιστιόλη, αφοί Τζαλαγιάννη και άλλους που τώρα δυστυχώς ξεχνώ και παίξαμε και πολύ ωραία μπάλα.

Όμως στο τελευταίο παιχνίδι με τον Ατρόμητο ακυρώθηκε ένα πεντακάθαρο γκολ στο 83’ και έτσι χάσαμε την άνοδο.

Για 2, 5 συνεχή χρόνια ήσουν στο τιμόνι της ΑΕΜ. 

Τι θυμάσαι πιο έντονα και τι θες να ξεχάσεις από εκείνο το περασμά σου;

Στην ΑΕΜ βρέθηκα στην πιο δύσκολη περίοδο, μιας και εκείνο το καλοκαίρι του 2012 είχανε φύγει πάνω από 15 ποδοσφαιριστές. Με πολλές δυσκολίες και με ελάχιστα χρήματα και με μπροστάρη τον τότε αρχηγό της ομάδας τον Σίμο Ναυρούζογλου, καταφέραμε να συμπληρώσουμε το ρόστερ, αλλά ήταν τέτοια η θέληση των παιδιών που καταφέρανε 3 χρονιές την ομάδα να κρατάνε σχετικά εύκολα στην Α κατηγορία, να φτάσουν μία χρονιά στους ημιτελικούς του Κυπέλλου, μα πάνω απ όλα να δημιουργήσουμε διαχρονικές φιλίες που κρατούν μέχρι σήμερα.

Σίγουρα δεν θέλω να θυμάμαι τις δύσκολες συνθήκες που κάναμε προπόνηση στο παλιό γήπεδο της Μπάφρας. Ήμουν πάντα και εγώ και ο γυμναστής μας Γιώργος Καμμένος, με το φόβο κάποιου τραυματισμού και αυτές οι συνθήκες επηρέαζαν και την ποιότητα της προπόνησης.

Έντονα θυμάμαι τη σπουδαία νίκη μέσα στην Ανατολή με 0-1, πρώτη τότε η Ανατολή , με ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς του Πένια.

Τον Απρίλιο 2016 με τα Σερβιανά πήρατε μια νίκη μέσα στην ΑΕΜ που σας κράτησε στην κατηγορία. Ποια τα συναισθήματα σε εκείνο το ματς με δεδομένο ότι υποβιβάστηκε η παλιά σου ομάδα;

Ήταν τελευταίο παιχνίδι της σεζόν 2015-16 και με τα Σερβιανά χρειαζόμασταν μόνο νίκη. Η ΑΕΜ και με ισοπαλία έμενε στην κατηγορία.

Φαντάζεσαι λοιπόν πόσο δύσκολο ήταν απέναντι σε μία ομάδα που δεν είχε πέσει κατηγορία για πάνω από 20 χρόνια, που έπαιζε στην έδρα της και με μέταλλο σκληροτράχηλης ομάδας, να μπορέσεις να την κερδίσεις. Είχα όμως την τύχη να έχω παίκτες που ήταν ψυχάρες και παντελονάτοι, όπως ο Κ. Θανάσης, Γ. Κατσάνος, Β. Αλεξίου, Β. Γόγολος, Π. Τζίμας. Σ. Μπάλας, Γ. Παππάς, Κ. Κομπίλας, Χ. Παίδαρος, Γ. Γούλας, Φ. Τσοτσόλης, Π. Κωστής, Β. Νάσσης, ίσως να ξεχνάω και κάποιους, που καταθέσαν ψυχή 90 λεπτά και καταφέραμε τελικά να κερδίσουμε 0-1 με γκολ του Κώστα Θανάση.

Τα συναισθήματα ήταν συγκρουόμενα γιατί από τη μία έβλεπα τους πρώην παίκτες μου λυπημένους και πεσμένους στο χορτάρι και από την άλλη τους τότε ποδοσφαιριστές μου να με παίρνουν αγκαλιά με τη λήξη του παιχνιδιού.

Σίγουρα δεν την ευχαριστήθηκα όσο θα ήθελα και της άξιζε αυτής της νίκης, αλλά αυτή είναι η μοίρα των προπονητών.

Στον πάγκο του Θριάμβου με την επιστροφή του στη φυσική του έδρα βίωσες συγκλονιστικά ματς όπως αυτά με την Κατσικά και τους Αμπελόκηπους.Τι θυμάσαι γενικά από τα ματς στα Σερβιανά;

Η επόμενη χρονιά 2016-17 με βρήκε με ένα βαρύ έμφραγμα μία μέρα μετά το ματς με την ΑΕΜ και ίσως αυτό να επηρέασε την κρίση μου γενικότερα. Θεωρώ ότι ήταν μια χρονιά που μπήκαν οι βάσεις για να καταφέρουν τα Σερβιανά ένα χρόνο μετά να πάρουν το νταμπλ. Κατά το 70% ήταν η ίδια ομάδα που κατάφερε με προπονητή τον Αλέκο Τάτση να βγει στη Γ Εθνική και να παίξει καταπληκτικό ποδόσφαιρο. Δυστυχώς τότε η εξάμηνη τιμωρία μου δεν με άφησε να ολοκληρώσω το πλάνο.

Ατάκες όπως το λάρωσε και τα χωριατλίκια έχουν μείνει στην ιστορία. Πώς ένιωσες όταν είδες τον εαυτό σου στους Ράδιο Αρβύλα, στην Ελληνοφρένεια και άλλα site πανελλαδικής εμβέλειας;

Είναι ατάκες που χρησιμοποιώ γενικότερα όχι μόνο στον ποδόσφαιρο. Τη συγκεκριμένη το ¨λάρωσε¨ μου το έλεγε από όταν ήμουν μικρός η μάνα μου και προφανώς μου έμεινε. Πως ένιωσα; Μάλλον το διασκέδασα και εγώ όπως όλοι. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν περίμενα να πάρει τόσο μεγάλη διάσταση, γιατί τέτοιες ατάκες ακούγονται συχνά στα γήπεδα.

Μετά την τρίμηνη και πλέον τιμωρία σου, αναλαμβάνοντας την Κατσικά περί τα τέλη Φεβρουαρίου 2017, είχες πει πως οι μήνες αυτοί της αποχής ήταν εφιαλτικοί.Τι σημαίνει για εσένα η προπονητική και το ποδόσφαιρο γενικά;

Είχα πει πως ήταν εφιαλτικοί γιατί δεν έκανα αυτό που αγαπούσα. Η προπονητική δεν είναι 3 φορές την εβδομάδα προπόνηση και μία το παιχνίδι. Είναι 24 ώρες το 24ωρο.

Και αν είσαι ερασιτέχνης προπονητής πρέπει να κάνεις όλες τις άλλες δραστηριότητες σου με το 50% του μυαλού σου, γιατί το άλλο 50% είναι μόνιμα στην ομάδα. Πρέπει να είσαι στο σπίτι σου, στα παιδιά σου, στη δουλειά σου, στους φίλους σου και σε οτιδήποτε άλλο κάνεις με το 50%. Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα στους γύρω σου, αλλά με τα χρόνια μαθαίνεις και συ και αυτοί να ζουν μ αυτό. Συνειδητοποιείς ότι τους αδικείς αλλά ξέρεις ότι αυτός είναι ο κακοτράχαλος δρόμος που διάλεξες. Είναι τρόπος ζωής και τον αποδέχεσαι.

Αν και στο μπαράζ με την Λαψίστα, οι Καππαδόκες ηττήθηκαν τότε, στη συνέχεια μιας και υπήρξαν κενά, η ομάδα ανέβηκε στη Β’. Ακόμα και έτσι ήταν μια δικαίωση για την όλη προσπάθεια εκείνη τη σεζόν;

Εκεί είχα την τύχη να έχω στην διοίκηση τον Γιώργο Ευθυμίου και τον Τάκη Λία.

Δύο ποδοσφαιράνθρωπους που αγαπάνε το ποδόσφαιρο και με εμπιστεύτηκαν και με παίκτες που μπορεί ποιοτικά να μην ήταν στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά ήταν παιδιά που πέφτανε και στη φωτιά μαζί μου. Καταφέραμε από προτελευταίοι που ήμασταν τα Χριστούγεννα που πήγα να κάνουμε 10 σερί νίκες , με καλύτερες ομάδες από τη δική μας και να διεκδικήσουμε σαν τέταρτοι την άνοδο σε μπαράζ με τη Λαψίστα που επίσης είχε καλύτερη ομάδα από τη δική μας.

Χάσαμε με καθαρό πέναλτι στο 88’ σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσαμε και να κερδίσουμε αλλά ευτυχώς ανεβήκαμε στο τέλος και οι δύο.

Ήταν μια χρονιά που με δίδαξε ότι η επιτυχία δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα των παικτών αλλά και με τη θέληση. Και εκείνοι οι παίκτες είχαν πραγματική θέληση. Με μία λέξη ψυχάρες.

Για ένα χρονικό διάστημα λόγω του προβλήματος υγείας που είχες, απείχες από το ποδόσφαιρο. Πες μας πως βίωσες αυτή την περιπέτεια υγείας μιας και στην κυριολεξία γλίτωσες από του χάρου τα δόντια.

Όταν γλιτώνεις από ένα βαρύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανακοπή, εκεί συνειδητοποιείς ότι για κάποιο λόγo, κάποιος θέλει να ζήσεις.

Κοιτάς λοιπόν να απολαμβάνεις το κάθε δευτερόλεπτο ζωής που σου απέμεινε και να είσαι δίκαιος και εντάξει με τους γύρω σου. Να είσαι πλημμυρισμένος από θετική ενέργεια και αν μπορείς να τη μεταδίδεις και σε άλλους. 

Είσαι προπονητής σε μια ομάδα όπου έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να αναλάβεις τον Βοτανικό;

Η φιλία μου με τον πρόεδρο Γιώργο Τζήμα.

Ο πρόεδρος μου είχε πει και στο παρελθόν να αναλάβω το τιμόνι της ομάδας, αλλά λίγο οι πολλές αλλαγές προπονητών, λίγο η φήμη για παρεμβάσεις του στο ρόλο του προπονητή, λίγο η εικόνα της ομάδας με έκαναν να είμαι διστακτικός.

Φέτος με έπεισε από τις πρώτες συζητήσεις που κάναμε ότι θα ακολουθήσουμε πιστά το πλάνο που θα σχεδιάζαμε και ο καθένας μας θα έχει το δικό του ρόλο μέσα στην ομάδα.

Η συνεργασία μας ήταν άψογη και νιώθω δικαιωμένος για την επιλογή μου να έρθω στο Βοτανικό. 

Πολλά τα σκαμπανεβάσματα της ομάδας μιας και εκεί που φαινόταν ότι παίρνεται τη διαφορά που θα ήταν ικανή να σας στείλει στην Α’ κατηγορία με κάποια άσχημα αποτελέσματα σας έφταναν οι άλλες ομάδες. Που οφείλεται αυτό;

Οι διαφορές των ομάδων που διεκδικούν την άνοδο δεν είναι μεγάλες. Αυτό φαίνεται και από την βαθμολογία. Καταφέραμε με τη λήξη του πρώτου γύρου να έχουμε μια διαφορά 8 πόντων από τον δεύτερο αλλά ποτέ κανένα πρωτάθλημα δεν τελειώνει το Δεκέμβριο. Ο Μάιος βλέπει τον πρωταθλητή του Δεκεμβρίου και γελάει.

Η διακοπή λοιπόν των Χριστουγέννων λειτούργησε αρνητικά για την ομάδα μας γιατί δεν δουλέψαμε μέσα στις γιορτές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κάνουμε κάποιες κακές εμφανίσεις και να χάσουμε βαθμούς.

Δεν χάσαμε όμως ποτέ την πρώτη θέση και πριν την διακοπή, λόγω κορονοϊού, είχαμε βρει τα πατήματά μας. Θεωρώ ότι αν συνεχιζόταν το πρωτάθλημα η εικόνα μας θα ήταν αυτή που περίμενα και που είχε σχεδιάσει ο υπεύθυνος φυσικής κατάστασης της ομάδας Κώστας Κουτσούμπας. 

Θεωρείς ότι ήρθε η ώρα να κάνει η ομάδα πραγματικότητα αυτό που παλεύει εδώ και μια πενταετία την άνοδο στην Α’ κατηγορία;

Υπάρχουν φέτος οι συνθήκες για να το πετύχει. Ο πρόεδρος είναι διακριτικά δίπλα μας και λύνει ότι πρόβλημα παρουσιάζεται.

Έχουμε πολλούς ποιοτικούς παίκτες που δουλεύουν σκληρά στις προπονήσεις, έχουμε έναν εκ των κορυφαίων γυμναστών στην ομάδα τον Κώστα Κουτσούμπα, έχουμε κίνητρο, έχουμε πλάνο, έχουμε θέληση. Ναι γιατί να μην το καταφέρουμε. 

Ποιες οι σχέσεις σου με τον πρόεδρο Γιώργο Τζίμα;

Οι σχέσεις μου είναι αυτές που πρέπει να έχει ένας προπονητής με έναν πρόεδρο. Υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός και ακολουθούμε πιστά τον αρχικό σχεδιασμό, χωρίς παρεκκλίσεις και αυτοσχεδιασμούς. Ανήκουν στην ομάδα όσοι μοιράζονται τα ίδια συναισθήματα γι αυτή και γνωρίζουμε και οι δύο, ότι όσο τα αποτελέσματα είναι αυτά που τον αφήνουν ευχαριστημένο θα βρίσκομαι στο τιμόνι της ομάδας.

Όταν θα πάψει αυτό, οι δρόμοι μας θα χωρίσουν γιατί ο προπονητής έχει μόνο ένα σύμμαχο, το αποτέλεσμα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα σταματήσει η μακροχρόνια φιλία που μας δένει. 

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε από τον Βοτανικό η παραμονή σου και τη νέα χρονιά ανεξάρτητα σε ποια κατηγορία θα αγωνίζεται η ομάδα. Τι σε έκανε να πάρεις αυτή την απόφαση;

Ήταν κάτι που το συζητούσαμε και πριν τη διακοπή της πανδημίας. Υπήρχε η διάθεση απ όλες τις πλευρές να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε πέρσι το καλοκαίρι. Η συνεργασία διοίκησης, προπονητών και ποδοσφαιριστών ήταν εξαιρετική όλη τη χρονιά και όλοι συνεργαζόμασταν αρμονικά πάνω στο πλάνο που είχαμε φτιάξει. Πάνω σε αυτό και εγώ και ο Κώστας συμφωνήσαμε με τον πρόεδρο τη συνέχεια της συνεργασίας μας.

Πώς βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα στον Β’ Όμιλο της Β’ Κατηγορίας τόσο στην κορυφή όσο και στην ουρά.

Οι πέντε πρώτες ομάδες παλεύουν επί ίσοις όροις για το πρωτάθλημα. Είναι κοντά και στην βαθμολογία αλλά και στην ποιότητα. Στην ουρά η Μηλιά έχει μείνει πίσω και στη μάχη της παραμονής υπάρχουν 5-6 ομάδες που θα παλέψουν για τη σωτηρία. 

Παρακολουθείς το πρωτάθλημα της Α΄Ερασιτεχνικής; Πιστεύεις ότι εκεί θα κριθεί στο τέλος η άνοδος;

Εκεί η Κατσικά έχει ένα προβάδισμα 5 και 6 βαθμών από τον Παρακάλαμο και Καστρίτσα που την κατατάσσει φαβορί για την άνοδο.

Σίγουρα όμως δεν μπορείς να πεις ότι το πρωτάθλημα τελείωσε γιατί υπάρχουν 27 βαθμοί επάνω στο τραπέζι και είναι πολλοί. Είναι όμως η μοναδική αήττητη στο πρωτάθλημα και αυτό κάτι λέει. 

Πέραν του Γιάννη Πετράκη που έμεινε αρκετά χρόνια στον ΠΑΣ και τον οδήγησε στην Ευρώπη, ποιοι άλλοι προπονητές θεωρείς πως άφησαν το στίγμα τους στη γιαννιώτικη ομάδα;

Εκτός του ότι ήταν ο μακροβιότερος προπονητής στη ιστορία του ΠΑΣ ο κ. Γιάννης Πετράκης (5,5 χρόνια) ήταν και βραβευμένος καλύτερος προπονητής για τη σεζόν 2014-15.

Αυτό τα λέει όλα, μιας και ποτέ στο παρελθόν δεν είχε τέτοια διάκριση προπονητής του ΠΑΣ.

Παίξαμε Ευρώπη και ζήσαμε μοναδικές-αξέχαστες στιγμές μαζί του. Είχα την τύχη να τον παρακολουθήσω σε πολλές προπονήσεις του και την τιμή να συζητάω μαζί του προπονητικά. Είμαι βέβαιος ότι είναι μακράν ο κορυφαίος προπονητής που πέρασε από τα Γιάννενα και ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε δίπλα του πολύ σπουδαίους συνεργάτες όπως, έναν εκ των κορυφαίων στην Ελλάδα υπεύθυνο φυσικής κατάστασης τον κ. Βασίλη Αλεξίου, τον προπονητή τερματοφυλάκων Γιάννη Πλαβούκο και πολλούς άλλους που βοήθησαν στην εξέλιξη όλων των ποδοσφαιριστών.

Τώρα για το ποιοι άλλοι άφησαν το στίγμα τους, θεωρώ ότι πολλοί ήταν αυτοί που βοήθησαν κατά καιρούς την ομάδα όπως ο Βασίλης Παπαχρήστου, ο Νίκος Αναστόπουλος, ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο Γιάννης Χριστόπουλος, ο Μπο Πέτερσον και ο φετινός μας προπονητής Αργύρης Γιαννίκης.

Ίσως όμως να αδικώ τη δουλειά κάποιων όπως του Σάκη Τσιώλη ή του Σάββα Παντελίδη που τους εκτιμώ απεριόριστα μιας και παρακολούθησα τις προπονήσεις τους και μου άρεσαν. 

Πώς βλέπεις φέτος τον ΠΑΣ αλλά και τη δουλειά μέχρι τώρα του Αργ. Γιαννίκη;

Ο ΠΑΣ φέτος είχε πραγματικά τη τύχη με το μέρος του.Ο κ. Χριστοβασίλης επέλεξε έναν άγνωστο προπονητή αλλά ιδιαίτερα χαρισματικό.

Κατάφερε να αλλάξει το dna της ομάδας , να παίξει όμορφο ποδόσφαιρο και να είναι στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την άνοδο.

Εύχομαι να δούμε ακόμα πιο ωραίο ποδόσφαιρο με τον συγκεκριμένο προπονητή και να ζήσουμε ακόμα μεγαλύτερες στιγμές με την ομάδα της καρδιάς μας.

Η αίσθηση που έχω για τον κ. Γιαννίκη είναι ότι οι γνώσεις του, η εργατικότητα του και η θετική του αύρα θα τον κρατήσουν πολλά χρόνια στον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ.

Ποιον προπονητή σε διεθνές επίπεδο θα έλεγες ότι θαυμάζεις;

Πολλοί είναι οι προπονητές που παρακολουθώ από την τηλεόραση.

Δυστυχώς για μας τους ερασιτέχνες προπονητές εκτός από τις σχολές προπονητών και τα επιμορφωτικά σεμινάρια, είναι η μοναδική εύκολη λύση να μπορέσεις να παρατηρήσεις τα μεγάλα κλαμπ και αυτούς τους προπονητές.

Σίγουρα Γιούργκεν Κλοπ, Ζοσέ Μουρίνιο, Πεπ Γκουαρντιόλα, Ντιέγκο Σιμεόνε, Μαρσέλο Μπιέλσα, Μαουρίτσιο Σάρι και Μπραϊαν Κλαφ είναι κάποιοι που παρατηρώ και θαυμάζω.