Η συσπείρωση, οι καθυστερήσεις, οι σάλτσες και ο...ψωριάρης

Καλημέρα σε όλους, έχουμε ακριβώς 3 μήνες να τα πούμε. Το καλοκαίρι έφυγε, τα μπάνια του λαού τέλειωσαν, ήρθε το Φθινόπωρο και κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του. Όλα τα ωραία έχουν πάντα ένα τέλος…

Όσο αδιάφορος κι αν είναι κανείς με τα πολιτικά, δεν γίνεται να μην μαθαίνει για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Μακάρι έστω και την ύστατη ώρα να έρθει η ειρήνη και να σταματήσει αυτή η αιματοχυσία. Εμείς σαν λαός τον έχουμε τον διχασμό και τη διχόνοια στο αίμα μας. Ε, όποιος κρατάει τη σημαία της χώρας του δεν είναι φασίστας, μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Κι όποιος στεναχωριέται για τα παιδιά που σκοτώνονται κάθε μέρα και διαμαρτύρεται με μια σημαία της Παλαιστίνης, δεν είναι άπλυτος και κουλτουριάρης. Λίγη λογική και μέτρο θέλει η σκέψη μας. Όσοι ταξιδέψαμε στο Μπιλμπάο και τη Γκερνίκα τις είδαμε μαζί τις σημαίες της Παλαιστίνης με αυτής της χώρας τους. Οι Βάσκοι τον αγαπούν τον τόπο τους...

Ο ΠΑΣ Γιάννινα πέρασε ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι και έφτασε στο τσακ από τον αφανισμό, τη διάλυση και την απαξίωση. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ στις κρίσεις και τα σχόλια μας. Πόσο χαμηλά πέσαμε, τι απίθανα παρτάλια ασχολήθηκαν με την ομάδα; Κάτι τυπάκια που αν τους γυρίσεις ανάποδα, θα πέσουν από το παντελόνι τους κάτι φραγκοδίφραγκα. Ήταν μια ανάσα από τη διάλυση ο ΠΑΣ και εμφανίστηκε σαν…από μηχανής θεός ο Σιόντης. Τουλάχιστον αυτό δεν το αρνείται κανείς, όσο τρελός κι αν είναι…

Για το πώς έφτασε ο ΠΑΣ στο χείλος της καταστροφής τα έχουμε γράψει πολλάκις. Η περισσότερη ευθύνη ανήκει στον μακαρίτη και το υπόλοιπο στα παιδιά του Χριστοβασίλη που ανέλαβαν τα τελευταία δύο χρόνια. Έστω και με ένα προσύμφωνο 10 μηνών, ο Σιόντης είναι προσωρινός διαχειριστής της ομάδας. Όμως δεν έχουμε τελειώσει ακόμα με τους Χριστοβασίληδες. Παραμένουν πρόεδρος – διευθύνων σύμβουλος και αντιπρόεδρος της ομάδας. Αυτοί έχουν ακόμα τις μετοχές στα χέρια τους, αυτοί υπογράφουν. Ως εκ τούτου, δεν έχουμε τελειώσει κι εμείς ακόμα μαζί τους. Υπάρχουν ακόμα πολλά για ψάξιμο και πολλές απορίες. Κι ακόμα το μπαμ δεν έσκασε…

Εδώ και ακριβώς 3 μήνες, η ομάδα μέσω της εταιρείας PAS Giannina Strategic Development Fund πέρασε στα χέρια του Νίκου Σιόντη. Όχι οι μετοχές, το management και η οικονομική διαχείριση. Επομένως οι Χριστοβασίληδες είναι εκτός αποφάσεων πλέον. Τον Ιούλιο τον φάγαμε μετρώντας εισιτήρια διαρκείας και ψάχνοντας χορηγίες. Τελικά πουλήθηκαν περίπου 2500 διαρκείας. Ο αριθμός φαντάζει μικρός για το μέγεθος της ομάδας, ωστόσο οι εποχές έχουν αλλάξει. Η ομάδα στήθηκε τον Αύγουστο με τα χίλια ζόρια και με έναν αντιποδοσφαιρικό τρόπο. Χωρίς προετοιμασία και με δύο μόλις φιλικά με Άρτα και ΑΕΚ, είναι ένα πείραμα και τώρα μοιραία γίνονται αλχημείες. Ποιος φταίει λοιπόν για την καθυστέρηση; Το ποδόσφαιρο είναι απλό άθλημα, έχει όμως κάποιες αρχές. Αν τις παραβιάσεις, το έχασες το κορμί πατριώτη…

Η ομάδα αγωνιστικά έχει ξεκινήσει πολύ άσχημα. Όχι μόνο από πλευράς αποτελεσμάτων με τις 4 ήττες. Αλλά κυρίως από πλευράς εμφανίσεων και απόδοσης. Το να βαφτίζουμε το κρέας-ψάρι δεν βοηθάει πουθενά. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην κυκλοφορία της μπάλας και κυρίως στη μεσαία γραμμή. Ακόμα κι ο Νέστος είχε την υπεροχή. Ο ΠΑΣ έχει χάσει δίκαια όλα τα ματς γιατί μπαίνει φοβικά στο χόρτο. Τι να το κάνεις όταν αντιδρά στο 0-4 με τον ΠΑΟΚ και μετά παίζουν πασούλες οι Θεσσαλονικείς; Ακόμα και με τη Νίκη Βόλου η αντίδραση ήρθε στο δεύτερο ημίχρονο και μετά το γκολ του Λουκίνα. Η ομάδα χρειάζεται άμεσα βαθμούς για να μην την πάρει από κάτω. Φέτος πέφτουν 4 από τους 10, είναι πολύ δύσκολο το έργο. Τουλάχιστον ας βοηθήσει ο κόσμος στο «Ζωσιμάδες» μπας και σώσουμε την παρτίδα. Πολλοί πίστεψαν ότι η ομάδα θα σωθεί αγωνιστικά με τα ψέματα, όμως η χρονιά θα είναι δύσκολη…

Πάμε τώρα στα πρόσωπα. Ο Νίκος Σιόντης είναι ο άνθρωπος που έσωσε τον ΠΑΣ από τη διάλυση. Αυτό θα το γράψει η ιστορία, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Έχει καταφέρει να συσπειρώσει και τον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης. Ξαναγύρισε ο Χήτος μετά από πολλά χρόνια, πήρε σημαντικές χορηγίες από Natech και άλλες γιαννιώτικες εταιρείες, αλλά και από κάποιους που δεν θέλουν δημοσιότητα. Έμεινε ο…ψωριάρης μόνος του, στην απομόνωση.

Όπως σωστά είχε γράψει κι ο ίδιος ο Σιόντης η ομάδα δεν σώζεται με καρδούλες και likes. Να προσθέσουμε κι εμείς ότι πλέον δεν χρειάζονται αυτά τα κείμενα-σεντόνια και τα πολλά λόγια. Η ομάδα δεν θα σωθεί αγωνιστικά με αναρτήσεις στο facebook ούτε με επικοινωνιακά παιχνίδια. Καλές είναι οι σάλτσες, αλλά η κατσαρόλα χρειάζεται και λίγα μακαρόνια. Οι ποδοσφαιριστές και οι υπάλληλοι είναι ενιαίο κομμάτι της ομάδας. Δεν υπάρχουν δικοί τους και δικοί σας, ούτε Χριστοβασιλικοί και Σιοντικοί. Ας μπει ένα τέλος σε όλο αυτό…

Για να τα λέμε όλα όμως, ο Σιόντης έφερε στον Κούστα ότι ήθελε. Την πρώτη επιλογή ποδοσφαιριστή σε κάθε θέση. Όχι σαν τον Χριστοβασίλη που του έφερνε ο Στάικος μια λίστα με 6 παίκτες και εκείνος του έπαιρνε τον έβδομο ή τον πιο φτηνό. Επομένως οι επιλογές παικτών βαρύνουν τον Κούστα, αν βγουν ή αν δεν βγουν. Και κάτι ακόμα, επειδή, μην νομίζετε ότι δεν ξέρουμε για το περιστατικό στα αποδυτήρια. Τα πάντα μαθαίνουμε παρά τις απαγορεύσεις και την ομερτά, αλλά δεν τα γράφουμε για το καλό της ομάδας. Και μπράβο στον Σιόντη για τον χειρισμό του στο συγκεκριμένο θέμα. Κανείς δεν είναι υπεράνω της ομάδας, ΚΑΝΕΙΣ…

Η άποψη λέει είναι σαν τη…μύτη, καθένας έχει από μία. Εκτός από τα λόγια, κυρίως έχουν σημασία και οι πράξεις καθενός που εκφέρει άποψη για τον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν είμαστε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο. Ωραίοι είναι οι…opinion makers και οι λαλίστατοι που βολεύουν συγγενείς και φίλους μέσα στην ομάδα. Υστεροβουλία λέγεται αυτό και πάντως ΟΧΙ αντικειμενικότητα, όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας. Όσο για αυτούς που ονειρεύονται μια…θεσούλα μέσα στην ΠΑΕ, όσοι ξερογλείφονται πέριξ του Σιόντη στα μαγαζιά του, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο ρόλος του δημοσιογράφου δεν είναι να είναι γλείφτης, αλλά να ασκεί κριτική. Δεν παλέψαμε χρόνια ολόκληρα με θεούς και δαίμονες, για να γίνουμε τα ίδια σκατά. Δεν θα φτιάξουμε ξανά ούτε Χριστοβασίληδες ούτε βρυκόλακες. Ο νοών νοείτω…

Το ταξίδι στη χώρα των Βάσκων ήταν μια μαγική εμπειρία. Άλλη κουλτούρα, άλλος κόσμος εκεί. Ένα τεράστιο respect σε όσα παιδιά ταξίδεψαν μέχρι εκεί για να δουν έναν αγώνα μπάσκετ που η πρόκριση είχε κριθεί από τον πρώτο αγώνα. Η άδολη αγάπη του οπαδού για την ομάδα του, τον ΠΑΣ Γιάννινα. Η θέση του οπαδού είναι εκεί στο πέταλο και όχι σε γραφεία και κυριλέ καταστάσεις. Και για να μπούμε ακόμα περισσότερο στο ζουμί, υπάρχει μια σιωπηρή κόντρα, η οποία δηλητηριάζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Είναι πλέον δεδομένο ότι η κόντρα αυτή αφορά δύο ανθρώπους, οι υπόλοιποι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Θα τη βρούμε την άκρη με αυτούς τους δύο. Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται όμως στο τέλος εμείς θα κερδίσουμε, όχι οι βρυκόλακες. Για τους δικούς μας εκεί ψηλά. Mike, να ζήσετε φίλε μου…

Αναδημοσίευση από τη στήλη ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΣΕΣ της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ