Με μόρφωση πανεπιστημιακού επιπέδου. Με ξένες γλώσσες. Με κύρος και αξιοπρέπεια. Κουβαρντάς. Κιμπάρης. Με ντύσιμο που θα ζήλευαν και οι Ιταλοί μόδιστροι. Κύριος με Κ κεφαλαίο. Ποτέ δεν έχει ρίξει άνθρωπο. Δεν ρουφιανεύει. Δεν λέει άλλα τη μία και άλλα την άλλη. Όταν μάλιστα ήτανε ακόμα γυμναστής τερματοφυλάκων, άπαντες μιλούσαν για τη μεγάλη του Νιαρχάκου σχολή.
Σαν γενικός αρχηγός, από τα πλέον έντιμα και ηθικά στοιχεία. Κόσμημα για το χώρο. Κι όταν χρειάστηκε κάλεσε την Αστυνομία για να στριμώξει τον νταραβεριτζή.
Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά: Ο Χριστοβασίλης οφείλει να βρει άλλους πενήντα Νιαρχάκους. Νέους, άφθαρτους, μαχητικούς. Σαν τον Δημητρό.
Όπως έψαξε στα Γιάννενα και βρήκε τον καλύτερο, να κάνει το ίδιο και στις επιχειρήσεις του. Χρόνος υπάρχει, προλαβαίνει. Όχι μόνο δεν πρόκειται να χάσει, αλλά θα δει τις δουλειές του να αυγατίζουν. Κι αν δεν μπορεί να βρει άλλον σαν τον Δημητρό να τον πάρει και να τον βάλει διευθυντή στις επιχειρήσεις του.
Η έλλειψη, βέβαια, στο ποδόσφαιρο θα είναι τεράστια. Το κενό του Νιαρχάκου στο μικρόκοσμο της Super League θα είναι πράγματι δυσαναπλήρωτο. Ο χώρος θα γίνει ακόμα φτωχότερος. Νιαρχάκοι δεν είναι πολλοί για να περισσεύουνε. Αν είναι όμως να τον χάσει το ποδόσφαιρο για να τον κερδίσουν οι επιχειρήσεις του προέδρου χαλάλι του. Αξίζει κάθε θυσία.
Άλλωστε με τα προσόντα που έχει δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να πάει και για βουλευτής, ακόμα και για υφυπουργός Αθλητισμού. Εδώ έγινε ο Ιωαννίδης, κοτζάμ Νιαρχάκος θα κωλώσει;