Passports

Όταν ακούς το όνομα του Γιώργου Σαϊτιώτη το μυαλό σου συνειρμικά πηγαίνει κατευθείαν στο γκολ. Βλέπετε, τέσσερα χρόνια με τη φανέλα του ΠΑΣ πέτυχε 60 γκολ και συνέδεσε το όνομά του με σημαντικές επιτυχίες του «Άγιαξ της Ηπείρου», όπως η άνοδος στη Super League και η πρόκριση (δις) στους «4» του κυπέλλου Ελλάδος.

Ο «Σαΐτας», όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν οι φίλοι του ΠΑΣ, μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τη Βέροια, είναι πλέον παίκτης της ΑΕΛ και την περασμένη Πέμπτη τέθηκε για πρώτη φορά αντιμέτωπος της πρώην ομάδας του στο φιλικό των δύο συλλόγων στους «Ζωσιμάδες».

Η «Α.Γ.» τον συνάντησε πριν τον αγώνα στο ξενοδοχείο που κατέλυσε η αποστολή των «βυσσινί» και ξετύλιξε μαζί του το κουβάρι των αναμνήσεων.

Γιώργο, τι σου έχει μείνει από το πέρασμα σου από τον ΠΑΣ; Τι κρατάς και τι θέλεις να αφήσεις πίσω από τα τέσσερα χρόνια παρουσίας σου στον «Άγιαξ της Ηπείρου»;

Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που έμεινα στον ΠΑΣ οι περισσότερες εικόνες που έχω κρατήσει είναι θετικές. Τα καλύτερα ποδοσφαιρικά χρόνια που έχω ζήσει τα πέρασα εδώ στα Γιάννενα και ειλικρινά αυτή η ομάδα έχει μείνει μέσα στην καρδιά μου.

Βαθειά χαραγμένη στο μυαλό μου θα μείνει η άνοδος στη Super League, όταν φτάσαμε δύο φορές στους 4 του Κυπέλλου Ελλάδας, η ιστορική στιγμή της πρόκρισης κατά του Ολυμπιακού και φυσικά οι καταπληκτικοί συμπαίκτες μου με τους οποίους μας δένει ισχυρή φιλία, όπως ο αρχηγός Γιώργος Ντάσιος και η «Αγία Τριάς» «Μιχαλό- Γεω- Κόντο», δηλαδή Ηλίας Μιχαλόπουλος, Νίκος Γεωργιάδης και Βαγγέλης Κοντογουλίδης.

Τον τελευταίο μάλιστα τον ξεχωρίζω ως έναν από τους καλύτερους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που έχω γνωρίσει μιας και ήμασταν φοβερό δίδυμο, σπάνιος χαρακτήρας και πολύ καλή ψυχή.
Μία από τις χειρότερες στιγμές που έχω ζήσει και στεναχώρησα πολύ τον κόσμο του ΠΑΣ ήταν τότε που φωτογραφήθηκα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, μια παρεξήγηση δηλαδή που την είχε διογκώσει πιο πολύ ο κ. Κούγιας. Εν συντομία να σου διηγηθώ το σκηνικό όπου είχα πάει σε ένα σύνδεσμο και μου ζήτησαν να φορέσω τη φανέλα του ΠΑΟΚ αλλά εγώ απλά την κράτησα για να βγάλουν μια φωτογραφία που πίστευα ότι θα μπει μόνο στο δικό τους site. Από κει βέβαια την ανακάλυψαν οι δημοσιογράφοι και η συνέχεια λίγο πολύ είναι γνωστή.

Πιο πολύ απ’ όλα όμως πικράθηκα όταν έφυγα από την ομάδα, καθώς δεν ήταν επιλογή μου να φύγω. Είχα βάλει στόχο από την αρχή που ήρθα στον ΠΑΣ να βγω 1ος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας και να ξεπεράσω τον θρυλικό Κοντογιωργάκη, αλλά ποτέ μην λες ποτέ, μπορεί κάποτε να ξαναγυρίσω.

Ποιά είναι τα συναισθήματά σου που επιστρέφεις για πρώτη φορά ως αντίπαλος στο «Ζωσιμάδες»;

Σίγουρα έχω το άγχος να δω πως θα αντιδράσει ο κόσμος απέναντι μου, αν και πιστεύω πως θα είναι θετικός γιατί όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στην ομάδα δεν έδωσα κάποιο δικαίωμα και θεωρώ πως βοήθησα όσο μπορούσα αφού πέτυχα με τη φανέλα του ΠΑΣ 60 γκολ. Απ’ την άλλη βέβαια μπορεί να υπάρξει και μια μερίδα φιλάθλων που θα κάνουν αρνητικά σχόλια, πιστεύω όμως πως η πλειοψηφία του κόσμου θα με δεχτεί θετικά, όπως είχα μάθει ότι είχε γίνει όταν είχαν έρθει ως αντίπαλοι και οι Κοντογουλίδης, Κούσας. Σε όλα τα γήπεδα πιστεύω ότι μπορώ να σκοράρω, άρα γιατί όχι και στο «Ζωσιμάδες» με τη διαφορά όμως ότι εδώ δεν θα πανηγύριζα.

Πολλοί θεωρούν τα Γιάννενα και τη Λάρισα από τις επαρχιακές πόλεις με τη μεγαλύτερη δυναμική κόσμου. Βλέπεις κοινά στοιχεία ανάμεσα στις δύο πόλεις- ομάδες;

Δεν έχω πολλές παραστάσεις από τη Λάρισα ακόμα αλλά τόσα χρόνια σαν ποδοσφαιριστής που πήγαινα ως αντίπαλος, έχω δει ότι οι δύο πόλεις μοιάζουν σε πολλά και πάνω απ’ όλα στη δυναμική του κόσμου. Παρά το λίγο χρονικό διάστημα που είμαι στην ΑΕΛ βλέπω ότι έχει καλύτερη οργάνωση σε σύγκριση με τον ΠΑΣ και σίγουρα έχει παίξει ρόλο η πολύχρονη παρουσία της ομάδας στην Α’ Εθνική.

Η ομάδα έχει άριστες γηπεδικές εγκαταστάσεις, έχουν ήδη ένα γήπεδο με πλαστικό τάπητα και έχουν ξεκινήσει την κατασκευή ενός δεύτερου. Συν του ότι όταν πήγα να υπογράψω και είδα το ΑΕΛ FC ARENA από κοντά, εντυπωσιάστηκα γιατί πρόκειται για ένα γήπεδο στολίδι και πολυτέλεια για την Ελλάδα. Κάτι παρόμοιο βέβαια πρέπει να γίνει και στα Γιάννενα, που είναι μια πόλη με τόσο φίλαθλο κόσμο, τόσα χρόνια όμως έχω κουραστεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια σε αυτή την πόλη, ότι πήραμε οικόπεδο, βγαίνουν οι μακέτες κλπ αλλά στο τέλος δεν γίνεται τίποτα.

Πες μου δύο λόγια για τη νέα σου ομάδα και ποιες είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες με τη φανέλα της ΑΕΛ ;

Επέλεξα να έρθω σε μία ομάδα με δυναμική όπως ήταν τα Γιάννενα. Πέρσι ήταν μια κακή παρένθεση για μένα η χρονιά στη Βέροια, όχι βέβαια καταστροφική. Φέτος είμαι πολύ αποφασισμένος να δουλέψω πιο πολύ από κάθε άλλη φορά και να αποδείξω σε όλους ότι ξαναβρήκα τον καλό μου εαυτό, όπως ήμουν όλα αυτά τα χρόνια στον ΠΑΣ. Η Λάρισα είναι ένα οργανωμένο σωματείο, ο κόσμος πονάει την ομάδα που αυτή τη στιγμή είναι στη Β’ και είναι πικραμένος, κάτι που το βλέπω καθημερινά που περπατάω στο δρόμο.

Κατά τη γνώμη μου είμαστε από τώρα το πρώτο φαβορί για την άνοδο στη Super League, όπως λέγαμε και πέρσι το ίδιο πράγμα για τα Γιάννενα. Το πρώτο κριτήριο που επιλέγεις είναι η δυναμική της ομάδας, μετά το ρόστερ αλλά και ο κόσμος, οπότε θεωρώ πως εμείς και ο Ηρακλής είμαστε τα πρώτα φαβορί. Από κει και πέρα πιστεύω θα εμφανιστεί και μια τρίτη ομάδα που θα κάνει την έκπληξη.

Τι κλίμα επικρατεί τώρα στην ΑΕΛ μετά και την οριστική απόφαση για τη θέση της ομάδας στη Football League;

Ο κόσμος έχει ξενερώσει με όλα αυτά που γίνανε, όλη η Λάρισα είναι πολύ πικραμένη με την εξέλιξη και σε αυτό το κομμάτι μοιάζει με τα Γιάννενα. Στα θετικά όλοι πανηγυρίζουν και στις πίκρες όλοι στεναχωριούνται. Όπως ήταν λογικό η ψυχολογία των συμπαικτών μου έχει πέσει γιατί οι πιο πολλοί πίστευαν ότι η ομάδα θα μείνει στην Α’, ενώ εγώ προσωπικά από την αρχή έλεγα πως θα είμαστε στη Β’, γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι με όλη τη βρωμιά που επικρατεί στην Ελλάδα δεν θα αλλάξει κάτι.

Πώς βλέπεις το μπάχαλο που επικρατεί με το σκάνδαλο «Κοριόπολις» που στιγμάτισε φέτος το ελληνικό ποδόσφαιρο;

Το ποδόσφαιρο έχει πάρει πλέον την κάτω βόλτα. Ούτε εξυγίανση θα γίνει όπως πιστεύουν κάποιοι γιατί βλέπω καταρχήν ότι οι βασικοί χρηματοδότες των ομάδων απομακρύνονται σιγά σιγά και από την άλλη ο κόσμος έτσι και αλλιώς έχει ξενερώσει με τα στημένα και αφού δεν τιμωρήθηκε κανένας τελοικά, φέτος θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο από τα γήπεδα. Η χρονιά που θα ακολουθήσει θα είναι δύσκολη για όλους και ειδικά οι διαιτητές πρέπει να είναι πολύ συγκεντρωμένοι γιατί ο κόσμος πλέον θα εξαγριώνεται με το παραμικρό.

Συνέντευξη στην Έλενα Αντωνίου (αναδημοσίευση από Αθλητική Γνώμη)